Lila

In deze voorstelling brengt danseres Amalia Herrera een eerbetoon aan al die vrouwen die ons hebben gevormd.

“Toen ik hoorde dat mijn grootmoeder was overleden, wilde ik rennen en iets omhelzen dat me zou herinneren aan de onmetelijkheid die ontstond door de momenten dat ik haar omhelsde. Op dat moment regende het hevig en was ik aan de andere kant van de oceaan. Het eerste wat ik deed, was in de regen naar mijn tuin rennen om de aarde aan te raken, erin te knijpen, te koesteren en haar hand in de mijne te voelen. Haar tuin stond altijd vol planten, bomen, zaden, spruiten, geboorten, transformaties, herinneringen, spelletjes, verhalen, geheimen, tranen en liefde.Van mijn grootmoeder Lila leerde ik de kracht van stilte en geduld.”